مراکز توانبخشی مبتنی بر خانواده(مراقبت در منزل)

این مراکز که با اخذ مجوز از بهزیستی تاسیس شده اند، خدمات توانبخشی و مراقبتی را در منزل ارائه می دهند.این خدمات، توسط مراقبین آموزش‌دیده و زیر نظر کارشناس تخصصی علوم مراقبت و توانبخشی و با مشارکت اعضای خانواده به افراد دارای معلولیت ارائه می شود.

مراکز توانبخشی مبتنی بر خانواده

مراکز توانبخشی مبتنی بر خانواده به مراکزی گفته می‌شود که با كسب مجوز از سازمان بهزيستي تاسیس و تحت‌نظارت آن خدمات توانبخشی و مراقبتی در منزل ارائه می دهند.این خدمات، توسط مراقبین آموزش‌دیده و زیر نظر کارشناس تخصصی علوم مراقبت و توانبخشی و با مشارکت اعضای خانواده به افراد دارای معلولیت ارائه می شود. معلولیت ها شامل معلولیت جسمی حرکتی، بیماری روانی مزمن، افراد دارای اختلالات هوشی‌رشدی(ذهنی) و افراد سالمند معلول با معلولیت شدی، خیلی‌شدید و افراد دارای اختلالات طیف اتیسم می‌باشند. این برنامه در سه سطح برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان طراحی شده است و نهایتا تا سقف دو سال می‌تواند برای هر فرد پذیرش شده، اجرا شود.

در برنامه توانبخشی مبتنی بر خانواده(مراقبت در منزل) ابتدا کارشناس تخصصی توانبخشی، فرد دارای معلولیت را مورد ارزیابی قرار داده و برنامه‌ای را به منظور توانبخشی او تدوین می‌کند. پس از آن، مراقب آموزش‌دیده، هفته ای سه نوبت(هر نوبت به مدت 2 ساعت و 30 دقیقه) به منزل فرد مراجعه کرده و برنامه تدوین شده به منظور توانبخشی وی را اجرا می‌نماید. مراقب در این فرآیند تلاش می‌کند تا خانواده را با چگونگی انجام تمرینات آشنا کرده و آموزش‌های لازم را در این زمینه را به آنها ارائه کند.

برخی از چالش‌های مراکز توانبخشی مبتنی بر خانواده(مراقبت در منزل):

محدودیت دو ساله در ارائه خدمات طرح مراقبت در منزل
دستمزد پایین پرسنل طرح و هزینه بالای ایاب و ذهاب مراقبین
بی اعتمادی برخی پزشکان و کاردرمانگرها  نسبت به طرح مراقبت در منزل
نبود مناسب‌سازی در خانه‌ها و چالش در مستقل‌شدن کودکان برای انجام کارهای روزمره
پسرفت برخی از کودکان در فرآیند توانبخشی به دلیل تشنج
کمبود مراقبین مرد



منبع:
دستورالعمل تاسیس ، اداره و انحلال مرکز مراقبت در منزل (توانبخشی مبتنی بر خانواده، بازنگری شده 1396)