کنوانسیون جهانی حقوق افراد دارای معلولیت
13 دسامبر 2006 پس از نیم قرن تلاش جامعه جهانی، «کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت» در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید.هدف از این کنوانسیون، ارتقا، حمایت و تضمین بهرهمندی کامل و برابر تمامی افراد دارای معلولیت از حقوق بشر و آزادیهای بنیادین و ترویج احترام به کرامت ذاتی آنان است.
13 دسامبر 2006 پس از نیم قرن تلاش جامعه جهانی، «کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت» در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید. این اولین کنوانسیونی در تاریخ سازمان ملل بود در اولین روز گشوده شدن برای امضا، 81 کشور و اتحادیه اروپا آن را امضا کردند. این کنوانسیون از یک مقدمه و 50 بند تشکیل شده که حقوق مدنی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی افراد دارای معلولیت را به طور کامل ترسیم میکند.آنگونه که در ماده 1 این کنوانسیون آمده، هدف از آن ارتقا، حمایت و تضمین بهرهمندی کامل و برابر تمامی افراد دارای معلولیت از حقوق بشر و آزادیهای بنیادین و ترویج احترام به کرامت ذاتی آنان است. اصول کلی کنوانسیون آنگونه که در ماده 3 قید شده، عبارت است از:
احترام به کرامت ذاتی، استقلال فردی شامل آزادی، انتخاب و عدم وابستگی
عدم تبعیض
مشارکت موثر و کامل و تلفیق در جامعه
احترام قائل شدن برای تفاوتهای افراد دارای معلولیت و قبول معلولیت به عنوان جزئی از تنوع بشری
برابری فرصتهای دسترسی
برابری میان زن و مرد
احترام به ظرفیتهای قابل تحول کودکان دارای معلولیت و احترام به حقوق کودکان دارای معلولیت در جهت حفظ هویت خویش