حقوق کودک در برخورداری از خانواده یا سرپرست و پرورش مناسب توسط آنان
پیمان‌نامه جهانی حقوق‌کودک حق برخورداری از والدین یا جایگزین مناسبی برای آنان، مسئولیت‌های والدین در پرورش کودکان و محافظت از آنان در برابر هرگونه بدرفتاری والدین و سرپرستان را مورد تاکید قرار داده است. اما به نظر می‌رسد که هم خانواده ها و هم کودکان دارای معلولیت گاه از این حقوق بهره‌مند نمی‌شوند.
حقوق کودک در برخورداری از خانواده یا سرپرست و پرورش مناسب توسط آنان
پیمان‌نامه جهانی حقوق‌کودک حق برخورداری از والدین یا جایگزین مناسبی برای آنان، مسئولیت‌های والدین در پرورش کودکان و محافظت از آنان در برابر هرگونه بدرفتاری والدین و سرپرستان را مورد تاکید قرار داده است. ماده 18 نیز به این نکته اشاره می‌کند که والدين در رشد و پرورش كودكان، دارای مسئوليت مشترك هستند و دولت‌ها بايد در اين امر به آنان كمك كنند. اما به نظر می‌رسد که هم خانواده ها و هم کودکان دارای معلولیت گاه از این حقوق بهره‌مند نمی‌شوند.
برخی والدین بلافاصله بعد از تولد فرزند دارای معلولیت‌شان او را رها می‌کنند و کودک ناگزیر به زندگی در مراکز نگهداری می‌شود و برخی نیز پس از چند سال و در فرآیند رشد کودک، سرپرستی او را به نهادهای دولتی یا خصوصی می‌سپارند. بنابراین ما با گروهی از کودکان دارای معلولیت مواجه هستیم که اساسا زندگی در خانواده را تجربه نکرده و یا پس از مدتی از آن محروم شده‌اند. برخی از والدینی که نه در ابتدای تولد بلکه در سال های بعد، فرزندانشان را به مراکز نگهداری سپرده‌اند علت آن را فقر، عدم حمایت‌های کافی دولتی و یا فشارهایی عنوان کرده‌اند که به واسطه نگهداری از این کودک بر خانواده وارد شده است. به نظر می‌رسد که در رابطه با یاری رساندن به والدین در انجام مسئولیت مشترک‌شان در نگهداری از کودک دارای معلولیت، همچنان لازم است تا دولت اقدامات بیشتری را انجام دهد.
اما بخشی از کودکان دارای معلولیت با آنکه از «حق داشتن والدین و زندگی در کنار آنها» برخوردار هستند اما لزوما آنچه برای رشد و پرورش لازم است را دریافت نمی‌کنند. می توانید چالش های موجود در این زمینه را در دل تجربیات زیسته کودکان و والدینشان(با کلیک روی این مطلب) بشنوید تا بتواند به عنوان مبنایی برای اقدامات موثر در این حوزه قرار گیرد.
- ماده های 5 -9 – 14 – 18- 19 -20- 21- 25 پیمان نامه جهانی حقوق کودکان
