الف. گفت‌وگو برای ایجاد امکان
گفت‌وگو برای ایجاد امکان، گفتگویی است که آینده را به عنوان سناریویی غنی از احتمالات بی کران در نظر می‌گیرد. برای به‌وجود آمدن بهترین آینده ممکن، ایده‌های خلاقانه به اشتراک گذاشته می شود.
چنین مکالمه‌ای باید حداقل 15 دقیقه ادامه یابد، اگرچه ممکن است یک ساعت نیز طول بکشد. نمونه سوالات مناسب "باز" عبارتند از:
موفقیت یا پیشرفت غیرمنتظره در ... (موضوع یا نتیجه دلخواه را درج نمایید) به چه معناست؟
موفقیت یا پیشرفت غیرمنتظره در ... (موضوع یا نتیجه دلخواه را درج نمایید) چه چیزی را امکان‌پذیر می‌سازد؟
ما / شما با این ابتکار چه چیزی می‌سازیم / می‌سازید؟
ب. گفت‌وگو برای ایجاد فرصت
گفت‌وگو برای ایجاد فرصت، به ایجاد تعهدات مشترک و مسئولیت‌های مشترک می پردازد. از طریق چنین گفت‌وگویی است که شرکا به توافق می‌رسند که کدام یک از احتمالاتی که قبلا ایجاد شده است، فرصت‌های مشخصی برای آینده به‌وجود می‌آورد و می‌تواند به‌صورت واقع‌بینانه توسط شرکا دنبال شود.
یک مکالمه برای ایجاد فرصت افراد را به پاسخ دادن به سوال زیر، به عنوان نمونه، دعوت می‌کند:
در پایان این ابتکار چه چیزی را می‌توانید به عنوان پیشرفت یا عمل موفقیت‌آمیز اعلام کنید؟
هنگامی که این سوال حداقل برای پانزده دقیقه مورد بحث قرار گرفت، شرکا می‌توانند نسبت به تهیه بیانیه تعهد مشارکت اقدام نمایند. این بیانیه ممکن است با یک جمله ی آغازین شروع شود، مانند:
ما / مشارکت ما ... متعهد است تا ...
از هریک از شرکا خواسته می‌شود تا پیشنهادش را در مورد بیانیه تعهد بنویسد. این پیشنهادات به صورت گروهی بررسی می شوند و نقاط قوت (نه نقاط ضعف) هر گزاره مورد بحث قرار می‌گیرد. گروه بیانیه‌ای را که برای ادامه کار بهتر می‌بیند، انتخاب می‌کند و سپس با هم آن را اصلاح می‌کنند تا زمانی که به‌طور مناسب تعهد همه شرکا را منعکس نماید و همه راضی باشند.
ج. گفت‌وگو برای اقدام
مکالمه در راستای ایجاد اقدام و عمل، می‌تواند در تمام مراحل فرآیند مشارکت برگزار شود. این به تصریح مسئولیت‌های فردی و ایجاد درک مشترکی از این که چه کسی در قبال چه چیزی پاسخگو است، کمک می‌کند. همچنین کمک می‌کند تا فرایند مشارکت یک گام جلوتر رود و امکانات و فرصت‌ها را به فعالیت‌های مشخص تبدیل نماید. سوال اصلی ممکن است این باشد:
چه کسی، چه اقدامی را و تا کی انجام می‌دهد؟
توصیه می‌شود که یادداشت‌های کتبی مربوط به تعهدات فردی که داده می‌شود، نگهداری شود و برای هر یک از شرکا کپی شود. این به شرکا امکان می‌دهد تا بعدا یکدیگر را مسئول بدانند.
د. گفت‌وگو برای تکمیل کار
تکمیل نه تنها هنگام خاتمه یک فرایند خاص اعمال می‌شود، بلکه مهم است که خود مشارکت نیز به طور مداوم تکمیل شود. بنابراین، گفت‌وگو برای تکمیل می‌تواند در تمام مراحل فرایند مشارکت انجام شود. شرکا می‌توانند سوالات زیر را از خود و یکدیگر بپرسند و بر اساس پاسخ‌های داده شده فعالیت‌های بیشتری انجام دهند:
چه چیزی باقی مانده است تا با تکمیل آن بتوانیم بگوییم که مشارکت موفقیت‌آمیز بوده؟
برای رسیدن به این هدف چه اقداماتی باید انجام دهیم؟
ما چه قول‌ها یا تعهداتی داده‌ایم، اما هنوز به آنها عمل نکرده‌ایم؟
چه کسی برای تکمیل این‌ها، چه اقداماتی را تا چه زمانی انجام می‌دهد؟
چه کسی می‌خواهد / باید از وضعیت / نتیجه مشارکت مطلع شود؟
ما چه کاری انجام خواهیم داد تا این موضوع را به آنها ابلاغ کنیم؟
چه کسی ممکن است از ما یا از فعالیت‌های ما عصبانی، آزرده، یا ناامید شود؟ روابط خود را با آنها چگونه ادامه می دهیم؟
چه کسی در این مشارکت و فعالیت‌های آن سهیم بوده است؟ چگونه آنها و سهم آنها را تصدیق خواهیم کرد؟
برای تکمیل کار، با ابتکار عمل خود، چه فعالیت های دیگری می توانیم انجام دهیم؟
